|
|
|
|
 | |  |
| Poganie są bardzo silni;a naszych Francuzów, tak mi się zda, jest bardzo skąpo.Rolandzie, towarzyszu mój zadmijże w swój róg; Karol usłyszy i wojsko wróci. | |
 | |  |
|
 |
| | |
| Chybabym oszalal. Postradałbym w słodkiej Francji moje imię. Wnet zacznę walić Durendalem co wlezie. Brzeszczot zakrwawi się po złotą rękojeść. | |
| | |
|
|
|
|
Hrabia roland ma zakrwawione usta. Skroń mu pękła. Dzwoni w róg boleśnie z lękiem.
|
|
|
|
 |
| | |
| To dlatego, że dzielny rycerz weń dmie. Wydaje bitwę, jestem tego pewien. | |
| | |
|
|
|
|
|
|
|
 |
| | |
| Cesarz wraca: słyszycie, to trąby Francuzów. Jeśli Karol przybędzie, przyjdzie na nas czarna godzina. Jeśli Roland wyżyje, wojna zacznie się na nowo; Hiszpania nasza ziemia, stracona! | |
| | |
|
|
|
